- سوزن دوزی
 
نوع گلدوزی است که با سوزن و دست روی لباس زنها که از مچ دست ها گرفته تا روی شانه  دور یقه , مچ پا و دامن پیراهن. سوزن دوزی می کنندو نیز برای زیبای خانه بر روی متکا وهمچنین بروی پرده استفاده می شود که بر روی آنها انواع طرح ها و با رنگ های متنوع استفاده می شود.
سوزن دوزی یکی از راه های کسب در آمد برخی از زنان اين روستا می باشد که باطرح های فراوان نیز هر کدام نسبت به طرح خود دارای قیمت های متفاوت می باشد که از ۲۰الی ۲۰ هزار تومان گرفته تا ۴۰۰ الی ۳۰۰هزار تومان متغیر است.

 - نقش و نگاره ها
 
نقش و طرح که رکن اساسی در سوزن دوزی بشمار می آید برای هر دوره سند هویتی است که معمولا از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود زنان بلوچ ممکن است براساس سلیقه و تجربیات خود, در نقوش تغییراتی به وجود آورند , و آن را کم و زیاد کنند اما اصل آن و در واقع هویت آن نقش هرگز از بین نمی روند در سوزن دوزی نقش های که به کار می رود دو نوع هستند یکی از طریق مهرهای مخصوص که بر روی پارچه میزنند, و دیگری بدون اينکه طرحی بر روی پارچه ایجاد کنند با نهایت ظرافت بر روی پارچه نقش و طرح ها ایجاد می کنند ,بیشتر از عناصر بی جان طبیعت استفاده می کنند و در این رو به علت اعتقادات مذهبی از نقش انسان و حیوان استفاده نمی کنند. بیشتر برای تعیین نقش به سوی اشکالی سوق می دهند که با فرهنگ و مذهب آنها منافاتی نداشته باشد(تا حد امکان سعی می شود از نقوش هندسه استفاده شود)
 
​​​​​​​به طور کلی ویژگی ها نقوش عبارتند از:
 
۱- نقوش بر گرفته از طبیعت . که با همان نام مشهورند
 
۲- نقش و نگار های عامیانه
 
۳- برگرفته از دیده ها . شنیده ها و آرزو ها

 
- انواع فراورده های سوزن دوزی
 
۱- کُریشی
 
۲- قطعات تزیینی جامه زنان

۳- طپِه ( تکه چوبی که نقش هایی در آن وجود دارد که به وسیله ی جوهرهای مخصوص سیاه و سفید
​​​​​​​بر روی پارچه هک می شود)

پوشاک

از شاخه های ظاهری مرد وزن بلوچ که وی را از اقوام دیگر متمایز می کند پوشاک مردم بلوچ است که به خاطر موقعیت جغرافیایی. عقاید مذهبی. کار و تلاش مردم و دلایل دیگر شکل خاصی به خود گرفته است
سوزن دوزی و استفاده از طرح ها و نقش های مختلف به لباس زنان بلوچ زیبایی خاصی بخشیده است و جزء صنایع دستی مهم کشور به شمار می آیند. به طور خلاصه لباس مردان و زنان روستای کوچینک را تشریح می کنیم.
لباس مردان: لباس مردان که از پارچه های تک رنگ دوخته می شود متشکل از پیراهن و شلوار است که پیراهن به طول زباد از شانه ها گرفته تا زانوی مردان يا پایین تر را زیر پوشش قرار می دهند که با آستین های بلند وعرضی, نسبتا کمی بیشتر از عرض دست می باشد و کمی گشاد به نظر می آید . شلوار بلوچی همرنگ با پیراهن می باشد . با بند يا کمربندخاصی که در زبان محلی(نیش پیل )می گویند در زیر پیراهن و پایین ناف بسته می شودو روی مچ پا می افتد همچنین دارای چین ها زیادی می باشد که این لباس بلوچی به طور متوسط برای مردان ۵ متر می باشد و جنس آن اکثرا نخی می باشد.

- لباس زنان
لباس زنان هم مانند لباس مردان دارای دامنی بلند تا پایین زانوها می باشد ولی دارای نقش ها و طرح های سوزن دوزی فراوان و در انواع طرح و رنگ های مختلف که این طرح و رنگ برای زنان میانسال سنگین می باشد ولی برای زنان جوان طرح و رنگ های روشن و شاد استفاده می شود که دامن زنان تشکیل شده از چند تکه برجسته است

- جیگ: به قسمتی از لباس زنانه که با سوزن دوزی های فراوان برروی سینه و شکم و بالاتر از ناف قرار دارد

- پندول
 
بعداز بالا تنه قرارمی گیرد . کمی مانده به انتهای دامن که زیر زانوها هستند قرار می گیرد وبه همراه دو تکه پارچه که در کناره ها قرار دارندو (تک) گفته می شوند با دامن دور لباس را طراحی می کنند یعنی با کمی دوخت همراه هستند.

​​- آستیگ (آستین)

گشاده و در مچ دست با طرح های مختلف تزئین می شود.

- شلوار
 
شلوار گشاد است و سرپاچه های آن تزئین می شود.

- سریگ (روسری)
 
پارچه خیلی نازکی است و در ضمن تزئین هم می شود. یکی از تفاوت های مهم در لباس زنان که مشخص است طرح لباس و پوشش زنهای بیوه است. زنان بیوه ی این روستا پس از فوت شوهر خود لباس های مشکی, اکثرا ساده و گاهی بدون طرح می پوشند که نشان دهنده سوگ و عزای مرگ شوهر است و در صورت ازدواج نکردن مجدد تا آخر عمر این گونه لباس را می پوشند​​​​​​​

- زیورالات زنان : زنان گوش و دست خود را به آن ها می آرایند ؛ بعضی از این زیورها عبارتند از:

۱- مُندریک: به انگشتر به اصطلاح محلی مّندریک می گویند که زنان از جنس طلا و نقره استفاده می کنند.
 
۲-ذُروچلومب :گوشواره ای که زنان به گوش خود می آویزند وجنس آن طلا می باشد.
 
۳- منگلیک :همان النگو است که در مچ دست خود می کنند . جنس آن از طلا و اجناس دیگر می باشد .

۴- سربند پا کید : که از اسم آن پیداست مخصوص سر است که این را موقع عروسی به سرمی
بندند و جنس آن از طلا می باشد.
۵ تاسنی( بَرَه) : سینه بند است که زنان يقه خود را با آن می بندند . جنس آن از طلا و اجناس دیگر می باشد .

- لانکیگ : یک نگ پارچه ای است که کارکردهای زیادی دارد عبارتند از:
 
۱- هر جا که قصد خواندن نماز دارند آن را پهن کرده و روی آن نمازمی خوانند.
 
۲- در موقع نشستن آن را از پشت کمر رد می کنند و روی دو پا که به صورت ضربدری جمع می شوند می بندند که با ساعت ها نشستن و گفتگو احساس خستگی نمی کنند که به این به شوخی مبل بلوچی هم می گویند.
 
۲- به عنوان ملا فه استفاده می شود.
 
۴- به عنوان حوله استفاده می شود.
 
۵- به عنوان زیر انداز استفاده می شود.
 
۶- به عنوان پاگ (عمامه)استفاده می شود امروزه فقط افراد مسن از آن استفاده می کنند و
 جوانان چندان رغبتی برای بستن عمامه ندارند.

- سواس:  نوعی دمپایی است که از برگ درخت خرمای وحشی(داز می بافتند, نوعی دمپایی انگشتی بوده, دو بند آن از لای دو انگشت رد می شود ویک بند هم از پشت قوزک پا دور می زند
از اين نوع کفش قبلا استفاده می شد ولی با وجود کفش های چرمی از آن استفاده نمی شود فقط
انگشت شماری از بزرگسالان آن استفاده می کنندهمچنین این نوع کفش متعلق به هر دو جنس
 زن و مرد می باشد در ضمن نوع زن نه از کاموا برای تزئین آن استفاده می کردند.