کشاورزی

 شغل اصلی اهالی روستا کشاورزی است.
ولی کشاورزی آنها به علت استفاده از روش های سنتی ثمره ی چندانی ندارند.
- در روستای کوچینک چهار نخلستان وجود دارد.
 - به نامهای :متکَئوند ,آسیاب , کوچینک و جلال کشاری که متکَئوند به علت خراب شدن قنات آن تقریباً همه نخلهای آن از بین رفته اند سه تای دیگر آباد هستند که همه ساله درآنها کشاورزی میکنند نوع کشاورزی آبیاری, از طریق قنات می باشد که هر کدام در آب قنات سهم دارند سهم هر کدام بستگی به میزان فعالیت جسمانی و مادی که موقع حفر قنات داشتن بیشتر یا کمتر است که در اصطلاح محلی " پَد " گفته ميشود 
-پد یعنی کسی که نیم ساعت آب داشته باشد یک "پد" هر کس ربع ساعت آب داشته باشد نیم پد و
 هر کس هفت دقیقه آب داشته باشد ربع پد.
 
​​​​​​​(دیمنی) : به کسی که مسئول آبیاری زمین های کشاورزی میباشد دیمنی می گویند.
 
دیمنی بخاطر آب دادن به زمین های کشاورزی مقداری از ثمره ی محصول به او تعلق می گیرد که بیشتر یک سوم است و اگر خودش هم در کاشت و برداشت همکاری بکند نصف محصول به او تعلق می گیرد

 - انواع مالکیت زمین های کشاورزی​​​​​​​

۱- مالکیت شخصی که فردروی زمینی که صاحب آن است کار می کند
۲- مالکیت شریکی(بازیار) که در اين نوع مالکیت بازیار فقط در محصولات شریک می باشد در مالکیت زمین هیچ نوع شراکتی وجود ندارد به علت اينکه بعضی از صاحبان زمین نمی توانند کار کشاورزی بکنند یا شغل دیگری دارند زمین های خود را به کسی دیگر که به بازیار معروف است تحویل می دهند نوع سهمی که بازیار از محصول می برد حداکثر نصف محصول و حداقل یک سوم می باشد کارهایی که کشاورز یا همان بازیار انجام میدهد: زمین ها را شخم می زند, بذر افشانی می کند آبیاری و برداشت می کند  صاحب زمین فقط کود و بذر به بازیار می دهد در موقع تقسیم محصول یک هفتم آن به گاو تعلق می گیرد بخاطر اينکه زمین ها را شخم زده است یک دهم آن برای زکات جدا میشود و بقیه ی محصول بین صاحب زمین و بازیار تقسیم می شود.
 
نخل خرما: برای کاشت نخل خرما بچه ی درخت بزرگتر را از آن جدا می کنند که به آن (کوگ)می گویند بعد داخل یک چاله ی کوچک می گذارند  اين نهال کوچک بعد از سه تا پنج سال شروع به میوه دادن می کند. برداشت میوه خرما چندین ماه با چند مرحله می گذرد که به شرح زیر است:
- وقتی که خوشه ها ی نخل از آن بیرون می زند برای به بار نشاندن آنها از یک نوع نخل دیگر که به آن (گُش )می گویند ونقش مذکر را بازی می کند استفاده میکنند برای این کار کشاورز چندین مرحله باید بالای نخل خرما برود چون خوشه های آن به موقع برای باروری آماده نمی شوند بعد از گذشت تقریباً سه ماه مرحله ی بعدی که همان بستن خوشه های نخل است شروع می شود و تقریبا بعد از یک ماه خوشه ها شروع به رسیدن می کنند که این نخل ها زود رس هستند ولی بقیه دير تر شروع به رسیدن می کنند تقریباً با گذشتن سه ماه از بستن آنها وقت برداشت شروع می شود به این دوره به زبان محلی (حامین) گفته می شود در اين دوره زن ها در کل بزرگ و کوچک راهی نخلستان می شوند که بیشترین کار در این موقع است آقایان خوشه ها را از بالای نخل ها پایین می آورند و خانم ها آنها را در یک جا که به آن (بشینگ)گفته می شود بر روی برگ های نخل ها پهن می کنند تا چند روزی بگذرد ,و بعد آنها را سوا می کنند خرماهایی را که خوب نیستند را جدا کرده , برای حیوانات و بقیه را برای خود ویا فروش جمع میکنند که اين کار تقریباً دو سه هفته به طول می انجامد.​​​​​​​

- انواع نخل

​​​​​​​انواع نخل : مضافتی , رابی . دسکی . کَلَمی . هلی نگ , کُوتومیگ , آشوبه ,کَنِشکی, برنی , شَکری , کلگی , آگریگ , حساب , آب دندان ( آبو) , روگنی , کروچ , گوراگو ,وش گال,حنیزی,گُش

از جمله ویژگی‌های برجسته روستای کوچینک، زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و نخلستان‌های قدیمی آن است که نقش بسزایی در زندگی روزمره مردم ایفا می‌کند. نخلستان‌های تاریخی، که نسل‌هاست در این منطقه وجود دارند، نه تنها منبعی از محصولات باکیفیت، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و کشاورزی روستا به شمار می‌روند.
 
قنات‌های باستانی که به طور سنتی آب را از اعماق زمین به سطح می‌آورند، نقش حیاتی در تأمین آب مورد نیاز برای کشاورزی و زندگی ساکنان ایفا می‌کنند. این قنات‌ها، با فناوری‌های سنتی و دست‌ساز، میراثی از هوش و مهارت‌های گذشتگان را به نمایش می‌گذارند و همچنان به عنوان نمادهایی از پایداری و منابع طبیعی ارزشمند در این روستا باقی مانده‌اند.
- روستای کوچینک دارای چهار نخلستان و چند قنات پرآب(آسیاب،جلال کشاری،کوچینک و متکئوند) بوده است که نخلستان متکئوند طی خشکسالی اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد متروکه شد می‌باشد که شاید قدمت یکی از آن‌ها بیش از صد سال باشد، و این قدمت تاریخی گواهی بر استمرار و اهمیت این سازه‌ها در تأمین منابع آب و تأمین نیازهای زندگی در منطقه است.
 
همچنین، باید از کشاورزان زحمتکش روستا تقدیر کرد که با تلاش و فداکاری‌های شبانه‌روزی خود، این زمین‌های حاصلخیز را به عرصه‌ای برای تولید محصولات باکیفیت تبدیل کرده‌اند. زحمات این عزیزان، که به دقت و با احترام به زمین و منابع طبیعی کار می‌کنند، سهم بسزایی در حفظ و تداوم این سنت‌ها و میراث تاریخی دارند.
 
در مجموع، قدمت تاریخی، زمین‌های کشاورزی حاصلخیز، نخلستان‌های قدیمی و قنات‌های باستانی، همراه با تلاش‌های کشاورزان، تماماً نشان‌دهنده اهمیت و ارزش‌های فرهنگی و تاریخی این روستا هستند که نسل به نسل منتقل شده و همچنان حفظ شده‌اند

 انواع محصولات کشاورزی​​​​​​​

۱- خرما- انجیر - پاپایا (خربزه ی درختی) - انبه - توت - انار زیتون - انگور
مرکبات لیمو ترش - نارنج - لیمو شیرین - نارنگی - پرتقال و..
 
۲- سبزیجات و میوه جات : تره , جعفری , ریحان, پیاز , نعناع , گیشنیز, سیر, شوید . گوجه فرنگی , بادمجان, فلفل, برگ کلم, بامیه , کدو و...
 
۳- انواع محصولات تابستانی : برنج ( چامپا , رشتی , صدری ).گندم , جو, تنباکو
۴- انواع محصولات زمستانی: باقلا, کدو(نخود سبز(, برسینگ )نوعی یونجه)
 
نگینز (عدس):متاسفانه به علت نبود امکانات برای برداشت آن, پس از برداشت در آسیاب های
 دستی که به زبان محلی "(جَنتر)" گفته می شود. با همراه پوست آن که سیاه می باشد.آسیاب
 می کنند که به همین علت موقع پختن شبیه یک سوپ به رنگ سیاه می باشد.

گندم

ابتدا زمین کوچک که به ( شدانیگ ) معروف است انتخاب می کنند. آن را با خیش زیر رو می کنند,
بعد به آن آب اضافه می کنند و با پا خاک هایی که شبیه خشت است له می کنند. بعد بذر افشانی می کنند البته آماده کردن بذر مراحلی دارد که عبارتند از: بذر را داخل کیسه می گذارند آن را به مدت یک هفته داخل آب می گذارند تا بذر داخل آب شروع به جوانه زدن کند از آب بیرون آورده و بذر افشانی میکنند .
 
بعد از سه چهار روز سبز می شوند صبح پنجم آب آن را تخلیه کرده قسمتی که آب از آن تخلیه شده است نمی بندند تا ساعت هشت تا نه آب جدید را وارد می کنند
و از قسمت پایین که آب را تخلیه کرده اند
می گذارند آب از آن بیرون برود این روش ادامه دارد سی تا چهل روزکه موقع کندن آنها می شود. بعد آنها را به زمین های دیگر که قبلاً آماده کرده اند انتقال می دهند( البته این زمین ها نیازی به له کردن باپا را ندارند چون با گاو و یک تکه چوب که از تنه ی درخت نخل خرما است آن را صاف می کنند.) و آنجا می کارند در این مرحله کار بصورت دسته جمعی انجام می گیرد و موقعی برداشت شش ماه طول می کشد که با بذر افشانی هفت ماه می شود ودرنهایت آن را با داس درو می کند خوشه ها را جمع کرده بعد از چند روز آنها را روی زمین پخش می کنند در حالی که با گاو روی آنها میچرخند تا دانه های برنج از خوشه های آن جدا شوند که به این مرحله در اصطلاح محلی (مُشَگ می گویند )فصل بذر افشانی بعد از فرو کش کردن سردی زمستان است

- نحوه ی کاشت و برداشت باقلا​​​​​​​
 
زمینی را که قبلاً داخلش آب گذاشته و آب آن خشک شده و فقط نم دارد باقلا را دانه دانه می کارند بلافاصله زمین را آبیاری
​​​​​​​می کنند وبعداز آن آبیاری نمی کنند تا موقعه ای که باقلا ها جوانه بزنند تقریباً بعد از هر سه روز به آن آب می دهند. شش ماه برای برداشت آن طول می کشد بعد آن را درو می کنند و روی آفتاب پهن می کنند تا چند روز خشک شوند بعد آنها را جمع و روی زمین صاف می گذارند با گاو روی آنها می چرخند تا باقلا ها جدا بشوند

 - نحوه ی کاشت و برداشت کدو(نخود سبز):
زمینی را که قبلاً داخلش آب گذاشته و آب آن خشک شده و فقط نم دارد. بذر های نخود را بر روی آن می افشانند و با خیش آن را زير رو می کنند بعد از آن به وسیله ای که (شنک کش) می گویند صاف می کنند و بعدازآن آبیاری نمی کنند تا بذر ها از همان نم که مانده رشدکرده وجوانه بزنند

 نحوه ی کاشت و بر داشت نگینز (عدس):
 داخل زمین خشک , خش و خاشاک می ریزند و آنها را می سوزانند بعد به آن آب اضافه می کنند و داخل آب بذر افشانی می کنند بعد آب را گل آلود کرده. دوباره آن را آبیاری نمی کنند تا جوانه بزنند بعد ازآن آبیاری می کنند و تا شش ماه باقلا و نخود برداشت می کنند البته با دلایلی که قبلاً ذکر شد عدس بوجود نمی آید